4) Over de voorzichtigheid in het handelen

 1. Men moet geen geloof hechten aan alle woord, noch aan iedere aandrift, maar de zaken overwegen met voorzichtigheid en met aandacht volgens God. 

In het vorige hoofdstuk benadrukte Thomas a Kempis dat in God en Zijn Woord de Waarheid te vinden is. Wanneer ik het veertiende hoofdstuk van het Evangelie van Johannes lees, dan lees ik dit letterlijk in vers 6: Jezus zei tegen hem: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij. In vers 15 staat, waartoe Thomas ons stimuleert: Als u Mij liefhebt, neem dan Mijn geboden in acht. En wat een rijke belofte geeft Jezus vervolgens:

Johannes 14:16 En Ik zal de Vader bidden, en Hij zal u een andere Trooster geven, opdat Hij bij u blijft tot in eeuwigheid, Maar ook vers 17, 21, 22 en 23! Misschien kan je het hoofdstuk er even bijnemen? Vers 23: Jezus antwoordde en zei tegen hem: Als iemand Mij liefheeft, zal hij Mijn woord in acht nemen; en Mijn Vader zal hem liefhebben, en Wij zullen naar hem toe komen en bij hem intrek nemen. In vers 15 vermaant Jezus diegenen die Hem liefhebben Zijn geboden te houden. Echter, in vers 21 geeft Hij wel een oorzakelijk verband aan: Wie Mijn geboden heeft en die in acht neemt, die is het die Mij liefheeft, en wie Mij liefheeft, hem zal Mijn Vader liefhebben; en Ik zal hem liefhebben en Mijzelf aan hem openbaren.(feitelijk zegt Hij hier niet veel anders dan in vers 23, alleen met andere woorden). Heeft Gods Heilige Geest al intrek in mij genomen? En jou? Hebben wij Hem zo lief, dat wij Zijn geboden houden? Dat we aandacht hebben voor Zijn Woord in de dingen die dagelijks op ons afkomen? 

 Helaas! Menigmaal gelooft en zegt men gemakkelijker kwaad van een ander dan goed: zoo groot is onze zwakheid. Paulus stimuleert hiertoe de Filippenzen in hoofdstuk 2. Hij vraagt hen, de ander uitnemender te achten dan zichzelf, omdat Paulus beseft dat zij van nature wel letten op wat van henzelf is, en geneigd zijn om wat van de ander is niet en/of minder opmerkzaam te zien of aanvaarden... En spreekt Paulus hiermee ons/mij ook niet aan? Hoeveel waarde hecht ik aan mijn mening? Over God en Zijn Woord? Hoeveel waarde hecht ik aan de mening van de ander over ditzelfde? Nog meer zou ik Paulus voorbede die hij doet in zijn brief aan de Kolossenzen 1 vanaf vers 9, in de praktijk mogen brengen. Om met

elkaar ons oog op Christus gehouden te houden en met elkaar Zijn Woord te onderzoeken en te leren verstaan met de hulp van Zijn Geest. 

 Maar volmaakte menschen gelooven niet lichtvaardig iedereen die hun iets verhaalt, want zij erkennen de zwakheid des menschen, die tot het kwaad overhelt en in zijne woorden dikwijls struikelt. In de Dordtse leerregels hoofdstuk 5 paragraaf 2, staat mijns inziens helder verwoord hoe zwak wij mensen zijn... Tevens komt opnieuw hierbij Mattheüs 15 vers 9 weer in mijn gedachten: 

maar tevergeefs eren zij Mij, omdat zij leringen onderwijzen die geboden van mensen zijn. In hoofdstuk 3 onder punt 2 ben ik hier uitgebreid op ingegaan. Wanneer Gods Heilige Geest in ons woont, is ons verlangen Hem te zoeken in ons dagelijkse leven. Dan zullen woorden van de "heiligen", gesproken door Zijn Woord en Geest, ons ter harte gaan... Deze "heiligen", daar bedoel ik de mensen mee zoals verwoord in de bovengenoemde link in de Dordste leerregels. M.a.w.:
Bekeerde mensen worden heiligen genoemd in de Bijbel. Dat betekent niet dat ze zonder zonden leven, maar dat zij in Christus heilig zijn. Al hun zonden worden vergeven, omdat Hij ervoor betaald heeft. Heilige mensen strijden graag tegen alle zonden en zouden graag zonder zonden willen leven.


2. Het is groote wijsheid niet te werk te gaan met overhaasting, en niet hardnekkig te blijven in zijn eigenen gevoelens. 
In psalm 141 klaagt David zijn nood bij de HEERE tijdens de vervolging door Saul. Hij zegt in vers vijf de vermaning van de rechtvaardige(dus Gods kind) te aanvaarden indien hij verkeerd doet. Bovendien bidt Hij voor deze rechtvaardigen. David lijkt hier niet te blijven hangen in zijn nood, maar legt die neer bij de Enige waar hij het ècht kwijt kan... Het tegenovergestelde zie je bij Elia in 1Koningen 19. Elia lag hier zeer terneergeslagen onder de bremstruik. In 1Koningen 18 had hij grote wonderen meegemaakt. De Baälpriesters hadden Baäl gesmeekt om vuur. Er gebeurde echter niets met hun offer. Dit..., terwijl Elia's kletsnatte offer door vuur verbrand werd dankzij de HEERE! God liet Zijn grote macht zien op het smeekgebed van Elia. En toch ligt hij nu depressief onder de struik, bang voor het zwaard van Izebel als gevolg van het doden van de Baälpriesters... Een greep uit het leven van David en Elia. Wat doe ik wanneer ik in nood ben? Mijn gedachten komen bij 1Petrus 2 vanaf vers 19 tot en met 25. Met voor mij als kerntekst vers 20:
Want wat voor roem is er als u het geduldig verdraagt wanneer u zondigt en daarvoor slagen ontvangt? Maar als u het geduldig verdraagt wanneer u goeddoet en daarvoor lijdt, is dat genade bij God.
Hoe draag ik het lijden in het algemeen? En hoe wanneer ik het goede doe? En jij? Weet jij nog meer voorbeelden vanuit de Bijbel te noemen?

 Het behoort mede tot de wijsheid, geen geloof te geven aan alle menschenpraat; en niet aanstonds aan anderen mede te deelen, wat men gehoord of geloofd heeft.
Omdat ik hiervan praktijkvoorbeelden wilde vinden, heb ik een paar dagen hierover nagedacht. Welke voorbeeld of Bijbels fundament staat hiervan in de Bijbel? Ik kwam uit bij 2Petrus 2. Een heldere waarschuwing tegen dwaalleraars! Het is opperste wijsheid om geen geloof te hechten aan woorden die niet overeen komen met Gods Woord en Waarheid:
2 Petrus 2:21 Het zou immers beter voor hen geweest zijn dat zij de weg van de gerechtigheid niet gekend hadden, dan dat zij, nadat zij die hebben leren kennen, zich weer afkeren van het heilige gebod dat hun overgeleverd was. 
22. Maar hun is overkomen wat een waar spreekwoord zegt: De hond is teruggekeerd naar zijn eigen uitbraaksel en de gewassen zeug naar het rondwentelen in de modder.
Ben ik bedachtzaam in wat ik geleerd krijg? Leg ik Gods Woord ernaast, vóórdat ik het doorgeef aan anderen? En jij?

Psalm 141 vers 3 berijmd, is dat ons gebed?
Zet, Heer, een wacht voor mijne lippen;
Behoed de deuren van mijn mond,
Opdat ik mij, tot genen stond,
Iets onbedachtzaams laat' ontglippen. 

Vraag raad aan een wijzen en godvreezenden man; en laat u liever geleiden door iemand die beter is, dan uw eigen goeddunken te volgen.
 Hoe meer iemand in zich zelven ootmoedig en aan God onderdanig is, zooveel te verstandiger en geruster zal hij wezen in alles.
Wederom heb ik deze week tijdens mijn huishoudelijke werkzaamheden nagedacht over voorbeelden uit Gods Woord. In het positieve èn het negatieve... Want de Bijbel vertelt niet alleen de goede daden van Zijn kinderen. Tot mijn troost worden tevens hun "misstappen" beschreven.  Daarbij denk ik bijvoorbeeld aan Abraham en Sara. Abraham was door de HEERE een rijk nageslacht beloofd. Genesis 15:5 Toen leidde Hij hem naar buiten en zei: Kijk toch naar de hemel en tel de sterren, als u ze kunt tellen. En Hij zei tegen hem: Zo talrijk zal uw nageslacht zijn. Prompt vlak nadat Abraham deze belofte kreeg, luisterde hij naar zijn vrouw Sara, die hem het advies gaf bij haar slavin een kind te verwekken, omdat de HEERE haar baarmoeder gesloten had. En Abraham luisterde naar haar, in plaats van geduldig te wachten totdat de HEERE Zijn belofte waar zou maken in Sara en hem(Genesis 16). Hoeveel bitterheid is er toen in het gezin van Abraham ontstaan! Iemand op facebook schreef pas:

We zijn vrij voor onze keuzes maar niet vrij van de consequenties van onze keuzes! En dat zie je in deze geschiedenis heel duidelijk. Hagar werd met Ismaël weggestuurd...(Genesis 21). Allen hadden te lijden onder die keuze van Abraham, die had geluisterd naar het advies van zijn vrouw Sara. Zij waren niet vrij van de consequenties, van de in vrijheid gemaakte keuze...

En tóch? Hoe groot was 't geloof en de gehoorzaamheid van Abraham toen hij jaren later in gehoorzaamheid, júist de zoon van Gods belofte ging slachten(Genesis 22 vers 1 tot en met 19). Hoe geweldig is het, dat daarna de HEERE, opnieuw(!), Zijn rijke belofte aan Abraham bevestigde! Genesis 22:17 zal Ik u zeker rijk zegenen en uw nageslacht zeer talrijk maken, als de sterren aan de hemel en als het zand dat aan de oever van de zee is. Uw nageslacht zal de poort van zijn vijanden in bezit hebben. 18. En in uw Nageslacht zullen alle volken van de aarde gezegend worden, omdat u Mijn stem gehoorzaam geweest bent. Abraham gaf zijn vrouw uit voor zijn zuster, om zijn leven te sparen(Genesis 12 vanaf vers 14 en nogmaals Genesis 20 vanaf vers 1). Angst overheerste bij Hem, waardoor hij blijkbaar niet volledig durfde te vertrouwen op de HEERE. Desondanks blijft de HEERE trouw aan Zijn belofte aan Abraham. Put ik hier troost uit? God blijft mij trouw, ondanks mijn trouweloosheid, door te luisteren naar geen Bijbels gegronde adviezen... En jij? Ook moet ik aan de persoon Nicodemus denken. Eerst kwam hij 's nachts naar Jezus toe met zijn vragen. Maar later kwam hij er steeds meer openlijk vooruit(Johannes 7 vanaf vers 50 en Johannes 19 vanaf vers 38). Nog veel meer voorbeelden kan ik bedenken. Jij ook?

Oefening
Niets is tegenstrijdiger aan de liefde en schadelijker ter zaligheid, dan de ware of valsche aantijgingen die de eene den anderen doet, aangezien zij de gemoederen verbitteren, de harten ontroeren, oneenigheden veroorzaken, den haat vermeerderen, en men over deze zonden de vergiffenis van God niet kan bekomen, tenzij men er een goede biecht over spreke en men voornemens zij het kwaad te herstellen hetgeen men heeft welke men tweedracht heeft verwekt. Men mag gelooven; en wanneer men iets van de evenmensch zou gehoord hebben, mag men er aan niemand van spreken.
Hier wordt voor het eerst de biecht aangehaald. Ik ga er hier vanuit dat hier de biecht bedoelt wordt, die toen gebruikelijk was. Mijn opa en oma en mijn ouders moesten regelmatig ter biecht gaan. In mijn tijd was dat niet meer in gebruik in de Rooms-Katholieke kerk. Althans niet in Zaandam, Begschenhoek en Tiel, waar ik gewoond heb. In de praktijk van het dagelijkse leven heb ik er in mijn jeugd dus niets meegedaan. Mijn moeder leerde mij, mijn naaste lief te hebben. Rekening te houden met de ander... De ander niet expres pijn doen, maar dat júist proberen te voorkomen... Zij had de gave van zwijgen, om de ander geen pijn te doen. Alhoewel mijn persoonlijke ervaring is, dat zwijgen in sommige situaties meer pijn doet dan praten, zie je het tegenovergestelde in Psalm 12, waarin David aangeeft wat negatiefs wij mensen kunnen spreken met onze tong. En welk waardevol zilver zijn de reine Woorden van God! Psalm 12:7 De woorden van de HEERE zijn reine woorden, als zilver gelouterd in een aarden smeltkroes, gezuiverd zevenmaal.  
Onze woorden doen goed, wanneer het Woorden van de HEERE zijn. En daarom is het ook goed, mijn berouw uit te spreken over verkeerde daden/zonden tegenover mijn HEERE en Zaligmaker. Maar wanneer ik alleen mijn zonden aan Hem belijd en niet ga, tot diegene die ik kwaad heb gedaan en om vergeving vraag voor de pijn die ik veroorzaakt heb? En tevens daarna probeer goed te doen aan deze persoon, zodat de pijn verlicht wordt? Hoeveel is dat eerste dan waard? Mijn gedachten gaan terug naar de letters S, V en G die ik de kinderen weleens voorhield, wanneer zij iemand pijn gedaan hadden. Sorry zeggen, Vergeving vragen èn Goedmaken. Er kan alleen vrede zijn, indien alles is beleden aan God èn de betrokken mensen, waarbij wij de consequenties van ons handelen aanvaarden.

Gebed
Maak, o mijn Zaligmaker! Dat ik nauwkeurig het gebod van liefde jegens mijnen evennaaste onderhouden, hetgeen Gij ons hebt gegeven wanneer Gij ons geboodt den evennaaste te beminnen gelijk Gij ons hebt gegeven wanneer Gij ons geboodt den evennaaste te beminnen gelijk Gij ons bemind hebt, aangezien dit gebod volstrekt noodzakelijk is ter zaligheid. Geef mij terzelfdertijd die omzichtigheid in de liefde, die ons doet zorgen om deze in niets te kwetsen, aangezien Gij gezegd hebt dat, wanneer men den evennaaste beleedigt, men den appel uwer oog kwetst. Geef dat ik uw hart geen ongenoegen toebrenge, met mijne broeders eenig leed te veroorzaken. Amen. 

Misschien wil jij alleen, óf samen met mij, nadenken over de volgende vragen? Alle reacties vind ik fijn en worden door mij gewaardeerd. Reageren kan via mijn blog of via het contactformulier. Bij deze laatste blijft de reactie tussen ons, en dus privé.

Gedachtzame vragen tot bedachtzame antwoorden:

1. Heeft Gods Heilige Geest al intrek in mij genomen? En jou? Hebben wij Hem zo lief, dat wij Zijn geboden houden? Dat we aandacht hebben voor Zijn Woord in de dingen die dagelijkse op ons afkomen? 
2. In Filippenzen in hoofdstuk 2 vraagt Paulus de ander uitnemender te achten dan onszelf. Hij beseft dat wij van nature onszelf belangrijk vinden, en dat wij geneigd zijn om wat van de ander is of vindt minder interessant of belangrijk te vinden... Spreekt Paulus hiermee ons/mij aan? Hoeveel waarde hecht ik aan mijn mening? Over God en Zijn Woord? Hoeveel waarde hecht ik aan de mening van de a(A)nder?
3. Ben ik bedachtzaam in wat ik geleerd krijg? En niet lichtvaardig? Ligt Gods Woord als Basis ernaast? En geef ik 't daarna pas  door aan anderen? En jij? Of vind je dit tegenstrijdig met vraag 2. Hoezo wel/niet?
4. Bij deze vraag refereer ik terug naar het stukje onder kopje 2: 1Petrus 2 vanaf vers 19 tot en met 25. Met de kerntekst vers 20:
   Want wat voor roem is er als u het geduldig verdraagt wanneer u zondigt en daarvoor slagen ontvangt? Maar als u het geduldig verdraagt wanneer u goeddoet en daarvoor lijdt, is dat genade bij God.
   Hoe draag ik het bittere lijden/consequenties door verkeerde keuzes? En hoe wanneer ik het goede doe? En jij? Weet jij nog meer voorbeelden vanuit de Bijbel te noemen? En hoe wij, ieder persoonlijk, hiervan kunnen leren? 
5. Waar zoek jij/ik wijze raad? Heb jij mensen in jouw omgeving die jou de weg wijzen naar de Zaligmaker en Gods Woord? En Zijn Woorden spreekt? 
6. Willen jij en ik uit de rijke Bron van Gods Woord putten? En deze doorgeven aan onze naaste? 

Dit hoofdstuk lees je op pagina 9 van de vertaling van dr. Is. van Dijk

Volgende hoofdstuk

Vorige hoofdstuk
   

7) Over het vluchten der ijdele hoop en der verwaandheid

Hoe langer ik bezig ben dit boekje te lezen, hoe meer ik mezelf de vraag durf te stellen:

'Is er óóit iemand op de aarde geweest die Gods Woord perfect kon begrijpen en uitleggen?'

En hoe denk ik te weten hoe Thomas dit boekje precies heeft bedoeld? Dat betreft ook dit boekje en de vertaling hiervan vanuit de Rooms Katholieke kerk en de vertaling van dr. Is. van Dijk. Zullen wij mensen in dit aardse leven Gods Woord werkelijk perfect kunnen uitleggen?

Er was er Eén Die dat kon. Hij is zelfs het Woord... Namelijk: De Heere Jezus!

En wij 'gewone' mensen dan? En ik? Ik mag Hem steeds meer en beter leren kennen door het lezen en bestuderen van Zijn Woord. Dat alles heeft echter geen waarde, wanneer Zijn Heilige Geest daar niet in meekomt... En hoe geweldig is het om te mogen leren van iemand als

Thomas a Kempis, die zoveel heeft geleerd uit Gods Woord, door Geestelijk onderzoek daarvan. En wij mogen daar de vruchten van plukken, maar wel in de wetenschap dat hij een mens is en geen God... Daarmee kom ik bij hoofdstuk 7 van dit boekje.

1. Hij is ijdel, die zijne hoop stelt op menschen of op schepselen.
 Schaam u niet anderen te dienen, ter liefde van Jezus Christus, en in deze wereld voor arm aanzien te worden.
 Steun niet op u zelven, maar vestig uwe hoop op God. 
 Doe wat gij kunt, en God zal uw goeden wil bijstaan.
 Stel geen betrouwen op uwe wetenschap,  noch op het vernuft van eenigen mensch, maar liever op de genade Gods, die de ootmoedigen helpt, en de hovaardigen vernedert. 

In 1 Korinthe 3 waarschuwt Paulus de gemeente van Korinthe voor hetzelfde waar Thomas a Kempis ons waarschuwt. 
1 Korinthe 3:4 Want als iemand zegt: Ik ben van Paulus, en een ander: Ik van Apollos(Thomas a Kempis?), bent u dan niet vleselijk? en: 1 Korinthe 3:9 Want Gods medearbeiders zijn wíj. Gods akker en Gods bouwwerk bent ú.
14. Als iemands werk dat hij op het fundament gebouwd heeft, standhoudt, zal hij loon ontvangen.
15. Als iemands werk verbrandt, zal hij schade lijden. Hijzelf echter zal behouden worden, maar wel zo: als door vuur heen.
16. Weet u niet dat u Gods tempel bent en dat de Geest van God in u woont?
17. Als iemand de tempel van God te gronde richt, zal God hem te gronde richten, want de tempel van God is heilig, en deze tempel bent u.
18. Laat niemand zichzelf bedriegen. Als iemand onder u denkt dat hij wijs is in deze wereld, laat hij dwaas worden, opdat hij wijs zal worden.
19. Want de wijsheid van deze wereld is dwaasheid bij God, want er staat geschreven: Hij vangt de wijzen in hun sluwheid.
20. En opnieuw: De Heere kent de overwegingen van de wijzen, dat zij zinloos zijn.
21. Laat daarom niemand roemen in mensen, want alles is van u:

22. hetzij Paulus, hetzij Apollos, hetzij Kefas, hetzij de wereld, hetzij het leven, hetzij de dood, hetzij tegenwoordige dingen, hetzij toekomstige dingen, alles is van u.
23. U echter bent van Christus en Christus is van God.

In de vorige hoofdstukken is dit uitgebreid behandeld. Thomas besteed hier duidelijk veel aandacht aan. Blijkbaar is dat nodig. Mezelf kennende in ieder geval wel. En wanneer ik kijk naar hoe het volk van God(de Israëlieten) in het oude Testament zich gedragen heeft, ben ik daarin niet alleen. Mozes waarschuwt en stimuleert het volk Gods geboden in te prenten en ze in acht te nemen...(Deuteronomium 6) Heeft Hij hen niet uit Egypte geleid? En hen naar het beloofde land de weg gewezen om hen dat te geven? De HEERE komt alle eer toe! En telkens weer, wanneer het volk zondigt en zij met berouw tot Hem komen, vergeeft Hij hen en gaat Hij met hen verder. Weet je 't nog? Mozes heeft zo heftig gepleit voor het volk toen zij het gouden kalf hadden aanbeden.(Vanaf exodus 32) Op die smeebede en het berouw dat het volk liet zien ging de HEERE opnieuw met hen mee... Hoe geduldig was God! Steeds opnieuw was het nodig vergeving te schenken aan een ongehoorzaam volk...

Zo ook mij. En jou?

Hij heeft ons het eeuwig leven belooft en gegeven door het vergoten bloed van Zijn Zoon. Johannes 17 vers 3: En dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen, de enige waarachtige God, en Jezus Christuts, die U gezonden hebt. Wij zijn op weg naar het eeuwig zalig leven bij Hem, waar geen zonden meer zullen zijn... En telkens weer heb ik op deze weg Zijn vergeving nodig. Die Hij, onbegrijpelijk wonder, oneindig herhaaldelijk schenkt! Zal ik dan Zijn Woord niet willen inprenten en doen!? Mattheüs 18 vers 21 en 22.
21 Toen kwam Petrus naar Hem toe en zei: Heere, hoeveel keer zal mijn broeder tegen mij zondigen en ik hem vergeven? Tot zevenmaal toe?
22. Jezus zei tegen hem: Ik zeg u: niet tot zevenmaal, maar tot zeventig maal zevenmaal.

In dit Bijbelgedeelte wordt gerefereerd naar:
Kolossenzen 3:13 Verdraag elkaar en vergeef de een de ander, als iemand tegen iemand anders een klacht heeft; zoals ook Christus u vergeven heeft, zo moet ook u doen.

Enkel Christus schenkt volledige vreugde. Hij zorgt ervoor dat wij komen tot het doel, waarvoor Zijn Vader ons geschapen heeft!

2. Roem niet op rijkdommen, als gij er bezit, noch op vrienden, omdat zij machtig zijn(Jeremia 9 vers 23 en 24); maar op God, Die alles geeft, en, boven alles, nog zich zelven wenscht te geven.
 Verhef u niet op een rijzig en welgevormd lichaam, dat door een geringe krankte geschonden en misvormd wordt. 
 Schep geen zelfbehagen in uwe behendigheid of verstand, uit vrees van God te mischagen, aan wien alle goed, dat gij van nature bezit, toebehoort.

Waarom zou ik hier zelf iets aan toevoegen? Behalve nog enkele teksten vanuit Gods Woord? God heeft ons geschapen. Dan mag Hij vragen te doen wat Hij wil dat wij doen zullen... Dat geeft onze Schepper vreugde!

Jeremia 9:23 Zo zegt de HEERE: Laat een wijze zich niet beroemen op zijn wijsheid, laat de held zich niet beroemen op zijn sterkte, laat een rijke zich niet beroemen op zijn rijkdom.
24. Maar laat wie zich beroemt, zich daarop beroemen dat hij begrijpt en Mij kent dat Ik de HEERE ben, Die goedertierenheid bewijs, recht en gerechtigheid op de aarde doe, want in die dingen vind Ik vreugde, spreekt de HEERE.
1 Korinthe 1:31 opdat het zal zijn zoals geschreven staat: Wie roemt, laat hij roemen in de Heere. 
Spreuken 27:2 Laat een vreemde u prijzen en niet uw eigen mond, een onbekende en niet uw eigen lippen.
2 Korinthe 10:17 Maar wie roemt, laat hij roemen in de Heere.

Heeft de HEERE ons hier niet voor geschapen? Weet Hij niet wat het beste voor ons is? Mijn eigen gevoelens en behoeften najagen geeft geen voldoening en blijdschap. Soms, tijdelijk... Maar het is nóóit genoeg. Hoe anders is dat, wanneer ik in Christus ben. Dan worden ál mijn verlangens vervuld. 

3. Acht u niet beter dan een ander om somtijds niet voor erger aangezien te worden door God, Die weet wat er in den mensch is.
 Verhef u niet om uwe goede werken, want de oordelen Gods verschillen van die der menschen: Wat aan dezen behaagt, mishaagt Hem dikwijls. 
 Indien gij iets goeds bezit, denk dat er in de anderen nog iets beters is, opdat gij de ootmoedigheid moogt bewaren.
 Het deert u niet, zoo gij u onder alle anderen stelt; maar daar is de groote schade bij , zoo gij u slechts boven éénen stelt.
 Eeuwige vrede huist bij de ootmoedige: maar in het hart van de hoovaardige is meestal nijd en spijt.
Filippenzen 2:3 Doe niets uit eigenbelang of eigendunk, maar laat in nederigheid de een de ander voortreffelijker achten dan zichzelf.
Romeinen 12:10 Heb elkaar hartelijk lief met broederlijke liefde. Ga elkaar voor in eerbetoon.
1 Petrus 5:5 Evenzo, jongeren, wees aan de ouderen onderdanig; en wees allen elkaar onderdanig. Wees met nederigheid bekleed, want God keert Zich tegen de hoogmoedigen, maar de nederigen geeft Hij genade.

Oefening:
Steun niet dan op Hem die niet kan ontroerd worden, te weten: op God, op Wien men alleen moet rekenen; want niets is er zwakker, onzekerder en onstandvastiger dan de mensch, die niets dan bedrog, arglist en leugentaal voor zich heeft. Verwacht dus alles van God, en niets van u zelven noch van anderen. Wil u noch over uw goede werken, noch over uwe bekwaamheid verheffen, maar geef in alles en voor alles de eer aan God, aan Wien ze alleen toekomt.

Gebed:
Heer! Dewijl Gij alleen hen haat en versmaadt, die door een inwendig behagen over zich zelven in uwe tegenwoordigheid zich durven verheffen; en dat Gij dezulken eert en bemint, die zich niet dan het kwaad toeschrijven, en het goed dat zij doen, aan U toeëigenen: geef ons die inwendige ootmoedigheid des harten, die ons tot U doet naderen en Uwe liefde doet bekomen; genees in ons dien hoogmoed en die ijdelheid van een opgeblazen en hoovaardigen geest, die ons van U verwijdert en Uwen haat doet inloopen, en geef ons een ootmoedig, onderworpen en leerzaam hart om Uw heiligen wil te kennen, waarmede wij Uwe barmhartigheid zullen verwerven. Amen
Deze onderstaande voorbede van Paulus, om bevestiging in het geloof, vind ik zo prachtig en ook heel toepasselijk op het bovenstaande gebed. Het haalt de mens ertussenuit en zet de HEERE centraal en niet onbelangrijk: Wij mogen Zijn getuigen zijn door onze handel en wandel in afhankelijkheid van Hem.

Kolossenzen 1:
9 Daarom houden ook wij niet op, vanaf de dag dat wij het gehoord hebben, voor u te bidden en te smeken dat u vervuld mag worden met de kennis van Zijn wil, in alle wijsheid en geestelijk inzicht,

10. zodat u wandelt op een wijze de Heere waardig, Hem in alles behaagt, in elk goed werk vrucht draagt en groeit in de kennis van God,

11. terwijl u met alle kracht bekrachtigd wordt, overeenkomstig de sterkte van Zijn heerlijkheid, om met blijdschap in alles te volharden en geduld te oefenen.

12. Daarbij danken wij de Vader, Die ons bekwaam heeft gemaakt om deel te hebben aan de erfenis van de heiligen in het licht.

13. Hij heeft ons getrokken uit de macht van de duisternis en overgezet in het Koninkrijk van de Zoon van Zijn liefde.

14. In Hem hebben wij de verlossing, door Zijn bloed, namelijk de vergeving van de zonden.

Mooi vind ik het, wanneer deze blogs aanzetten tot Bijbel lezen en nadenken over jouw verhouding tot de HEERE, anderen en jezelf. Alle reacties vind ik fijn en worden door mij gewaardeerd. Reageren kan via mijn blog of via het contactformulier. Bij deze laatste blijft de reactie vertrouwelijk tussen ons. 

Gedachtzame vragen tot bedachtzame antwoorden:

1. Was alles wat Thomas a Kempis in de afgelopen 7 hoofdstukken ons geleerd heeft, bekend bij jou? Of heeft hij jou wat nieuws verteld?
2. Ken jij iemand die de Bijbel heel goed kan uitleggen? Vertrouw jij die uitleg volledig? Of hou jij de Bijbel er onderzoekend naast? Lastig hè? Want wie vertrouw ik dan? Daarom speelt die voorbede in Kolossenzen 1 zo'n belangrijke rol in mijn leven...
3. Ben je de Bijbel daardoor anders gaan lezen? 
4. Is jouw blik naar God, anderen en jezelf veranderd?
5. Hoe verbaasd/verwonderd zijn wij over Gods geduld en vergeving? 
6. Regelmatig hoor ik de uitspraak uit:
   Johannes 3:30 Hij moet meer worden, maar ik minder. Begrijp jij wat in de context van Johannes 3, hiermee bedoeld wordt? 
7. Laten wij Christus in ons regeren door Zijn uitgestortte Heilige Geest? 
   
   

Rupsje nooit genoeg?

(Baken in de zee...)

Als de baren van de zee,

neemt de wereld ons mee.

Ons leven ongedurig,

en wij wispelturig.

Is een aards verlangen vervuld?

smachten we alweer vol ongeduld,

naar de vervulling van een andere wens...

Rupsje nooit genoeg, dé mens!

Als we echter hiervoor kiezen,

zullen we alles verliezen...

Kennen wij onze Vader zó slecht?

Heeft onze Schepper geen recht,

op Zijn gehele schepping?

Kennen wij de geboren Koning?

Jezus ligt als een baken in de zee. 

Wijst ons de weg en neemt ons mee,

veilig door de woelige baren.

Ons leven komt tot bedaren.

Smachtend naar Jezus met geduld,

worden zalige verlangens volledig vervuld!

Eraan gerelateerd zijn: Zijn levensdoel met ons en Egocentrisme versus Christocentrisme

Volgende hoofdstuk 
Vorige hoofdstuk

Dit hoofdstuk lees je op pagina 11 van de vertaling van dr. Is. van Dijk

12) Hoe voordeelig de tegenspoed is.

1. Het is goed voor ons, dat wij somtijds wat bezwaren en tegenspoed hebben, omdat deze dikwijls den mensch tot zijn hart terugroepen, daar zij hem herinneren dat hij in ballingschap leeft, en op niets , dat van de wereld is, zijne hoop moet stellen.

Een contradictio in terminis(= tegenspraak in termen). Mijn ouders gebruikten deze term soms. Tja..., zij waren in de Roomse kerk met Latijn opgegroeid. Ik heb helaas weinig van deze taal meegekregen, omdat de priester en pastoor in de Roomse kerk van mijn jeugd, veel 'gewoon' Nederlands sprak. Maar wat wil Thomas met, "Hoe voordeelig de tegenspoed is", ons zeggen en leren?

Hoe ouder ik word, hoeveel meer realiteit dit voor mij wordt. Thomas Boston heeft er een boek over geschreven: Het kromme in het levenslot. Wat mij heel erg trof was zijn manier van denken. Het is heel menselijk om bij tegenspoed uit te roepen: 'Waarom overkomt mij dit nou?' De vrouw van Job adviseerde haar man in hun tegenspoed God vaarwel te zeggen. Job antwoorde echter: Je spreekt zoals één van de dwaze vrouwen spreekt. Zouden wij het goede wel van God ontvangen en zouden we het kwade niet ontvangen? In dit alles zondigde Job met zijn lippen niet.
Thomas Boston leerde mij, in plaats van die beschuldigende vraag te stellen, de onderstaande vraag bij tegenspoed te stellen:

Wat wil de HEERE mij hiermee leren?

Ik had eerst heel wat anders geschreven. Maar het moest zo zijn. Deze week kwam Jakobus 1 onder mijn aandacht. De zegen van de geloofsbeproeving. Lees het maar eens! Ik denk dan met name aan:

Jakobus 1:2 Acht het enkel vreugde, mijn broeders, wanneer u in allerlei verzoekingen terechtkomt,
3. want u weet dat de beproeving van uw geloof volharding teweegbrengt.

De hoop op de zaligheid

12. Zalig is de man die verzoeking verdraagt, want als hij beproefd gebleken is, zal hij de kroon van het leven ontvangen, die de Heere beloofd heeft aan hen die Hem liefhebben.

Er staan ook verwijzingen bij. Zoals Romeinen 5 vers 3 en 4 en 1Petrus 1 vers 6 en 7. De laatste maanden ben ik de eerste Petrus brief aan het bestuderen. Lijden is een belangrijke thema in deze brief. Hij laat ons zien welke rol lijden in het leven van ons mensen speelt. En wat het lijden in het leven van de Heere Jezus teweeg heeft gebracht... Zou Thomas a Kempis aan de brieven van Paulus, Jakobus en Petrus gedacht hebben toen hij dit hoofdstukje schreef?

 Het is ook goed dat wij soms tegenspraak te verduren hebben, en dat men van ons een slecht en ongunstig gedacht heeft, zelfs als wij wèl doen en het goed meenen. Dat dient ons dikwijls tot ootmoedigheid*, en behoedt ons voor ijdele glorie.

 Dan immers zoeken wij beter God, den inwendigen getuige, wanneer wij daar buiten door de menschen misacht worden, en dat men van ons geen goed denkt.
Ja, dat merk ik bij mezelf wel. Als het een poosje allemaal op rolletjes loopt, dan krijg ik al snel het gevoel dat ik het allemaal wel zelf kan en geen hulp nodig heb. Zo niet waar natuurlijk! Die opgeblazen luchtbel wordt doorgeprikt door tegenspoed en al mijn hoogmoed loopt leeg... Gezond voor mijn omgeving en mezelf! Tenminste..., wanneer ik ermee tot God inkeer. Want ik kan er twee kanten mee opgaan. Boos worden en anderen de schuld geven. Misschien wel juist God! Of..., nederig worden en beseffen dat ik hulp en heil bij de HEERE moet zoeken. Welke keuze maak ik? En jij?
1 Petrus 5:5 Evenzo, jongeren, wees aan de ouderen onderdanig; en wees allen elkaar onderdanig. Wees met nederigheid bekleed, want God keert Zich tegen de hoogmoedigen, maar de nederigen geeft Hij genade.
Spreuken 3:34 De spotters zal Híj wel bespotten, maar zachtmoedigen zal Hij genade geven.
35. Wijzen zullen eer ontvangen, maar dwazen laden schande op zich.
Spreuken 16:18 Trots komt vóór de ondergang, en hoogmoed komt vóór de val.
19. Het is beter met zachtmoedigen nederig van geest te zijn, dan de buit met hoogmoedigen te delen.
Jakobus 4:6 Hij echter geeft des te meer genade. Daarom zegt de Schrift: God keert Zich tegen de hoogmoedigen, maar aan de nederigen geeft Hij genade.


2. Daarom diende de mensch aan God zoodanig vast gehecht, dat hij niet noodig had veel menschelijken troost te zoeken.
Als een mensch van goeden wil gekweld en bekoord**, of met kwade gedachten geplaagd wordt, alsdan begrijpt hij beter dat hij God nodig heeft, zonder wien hij niets goeds kan doen.
Hierbij denk ik opnieuw aan Romeinen 7 vers 14 - 26 met als kopje:
De inwendige strijd:
Romeinen 7:22 Want naar de innerlijke mens verheug ik mij in de wet van God.
23. Maar in mijn leden zie ik een andere wet, die tegen de wet van mijn verstand strijd voert en mij tot gevangene maakt van de wet van de zonde, die in mijn leden is.
En hierin heb ik die voorbede uit de brief aan de Kolossenzen hoofdstuk 1 vers 9 - 14 zo hard nodig!

Dan leert hij ook treuren, zuchten en bidden voor de ellenden, welke hij lijdt. Dan verdriet het hem, langer te leven; dan wenscht hij dat de dood kome, opdat hij moge ontbonden worden en bij Christus zijn. (Filippenzen 1 vers 23)
Alsdan ook merkt hij duidelijk dat volkomene zekerheid en ongestoorde vrede op deze wereld niet bestaan kunnen.
Daar hoef ik denk ik geen woorden aan toe te voegen, behalve de voorgaande verzen:

Filippenzen 1:21 Want het leven is voor mij Christus en het sterven is voor mij winst.
22. Maar blijf ik leven in het vlees, dan betekent dit voor mij vruchtbaar werk; en wat ik verkiezen zal, weet ik niet. 
Zolang de HEERE ons het Leven geeft hier op dit aardse tranendal, zullen wij de HEERE blijmoedig loven, eren en verkondigen. Wat zal het echter heerlijk zijn in eeuwigheid bij Hem te zijn! 

Oefening:
Men moet den tegenspoed aanzien als eene proef de liefde aangedaan, die deze zuivert en ze bovennatuurlijk in ons doet ontstaan. Indien eenieder de achting en het ontzag voor ons had, welke onze eigenliefde verlangt en welke zouden wij voor den evenmensch*** niets hebben dan een natuurlijke verkleefdheid om de overeenstemming van gemoederen, niets dan een menschelijke erkentenis en een inwendig behagen jegens ons zelven. Maar God wil dat wij overal tegenspraak, onverwachte toevallen en wederstand ontmoeten en lijden van hen met wien

wij leven, opdat wij hen alleen ten opzichte van Hem zouden beminnen en omdat Hij het gebiedt. Gelukkig is het hart, hetwelk door tegenspoed beproefd en door bekoringen, waar het wederstaat, gezuiverd wordt, gelijk het goud door het vuur beproefd en gezuiverd wordt: het is hierdoor, zegt de Wijze Man, dat het waardig wordt met God te zijn en bekwaam om volgens zijn Hart te wezen.

Hierbij moet ik denken aan het huwelijk en de Heilige Doop. De HEERE ons mooie dingen gelaten na onze val in het paradijs. Zoals een huwelijk dat uit liefde gesloten wordt en de kinderen die daaruit geboren worden. Alhoewel een huwelijk een heugelijke gebeurtenis is, wordt ook bij het sluiten daarvan, het verdriet, pijn en de tegenspoed niet verzwegen. Daar begint het huwelijksformulier zelfs mee:N. en N., u die uw huwelijk hier in de kerk in het openbaar in Gods Naam wilt laten bevestigen, hoor uit het Woord van God hoe eervol het huwelijk is, en dat het een instelling van God is die Hem behaagt. Daarom mag u in uw hart verzekerd zijn van de toegezegde hulp van God in uw verdriet, aangezien ook de gehuwden in de praktijk van het leven als gevolg van de zonde velerlei tegenspoed en leed overkomt. De getrouwden wil Hij zegenen en bijstaan, zoals Hij beloofd heeft; hen die in ontucht leven en overspel bedrijven, wil Hij daarentegen oordelen en straffen.
De liefde voor elkaar wordt beproefd. Het huwelijksformulier spreekt niet alleen van beproeving. Het einde is geweldig mooi! Namelijk met de belofte uit Psalm 128. Vooral vers 5: De HEERE zal u zegenen vanuit Sion; u zult het goede van Jeruzalem zien, al de dagen van uw leven. Tevens denk ik aan psalm 119. Deze hele psalm spreekt van de vreugde over de wet. En wat zegt vers 71? Het is goed voor mij dat ik verdrukt ben geweest, opdat ik Uw verordeningen zou leren. Verdrukking en lijden vormt ons. En wanneer je oprecht de HEERE vreest, zal je steeds meer op Hem gaan lijken... De HEERE zal een ieder zegenen die de Hem vreest! Hoop niet op jezelf, andere mensen, aardse uitdagingen of dingen. Verwacht het daar niet van. Dat alles brengt ons geen Leven en vrede. Enkel de Heere Jezus. Zoals ik al eerder hierboven van/uit de eerste brief van Petrus vertelde over lijden en tegenspoed. En wat geeft ons èchte hoop en geen hopeloze hoop? 1 Petrus 1:3 Geprezen zij de God en Vader van onze Heere Jezus Christus, Die ons, overeenkomstig Zijn grote barmhartigheid, opnieuw geboren deed worden tot een levende hoop, door de opstanding van Jezus Christus uit de doden,

Hoe geweldig is het, wanneer de HEERE je kinderen geeft in jouw huwelijk. Is je al opgevallen wat er, betreffende het voordelige van de tegenspoed, in het doopformulier staat?
Daarom wil Hij ons met al het goede verzorgen, al het kwade van ons weren of dat kwade voor ons doen meewerken ten goede(Romeinen 8 vers 28).

Gebed:
Heer! Ondersteun mij in de gelegenheden van zwarigheid en tegenspraak, die Gij toelaat dat mij overgezonden worden en die Gij wilt dat ik zal onderstaan; en gedoog niet dat zijn in mij de liefde voor den evennaaste*** of mijne getrouwheid jegens U verminderen. Spaar uw hart, met het mijne niet te ontzien, en maak dat de bekoringen, verre van mij te verwijderen van U, mij meer dan ooit aan U vasthechten, door mij dringend en aanhoudend de noodzakelijkheid uwer hulp te doen inzien. Amen.
Volhardendheid om in tegenspoed niet op die sterke wind te letten en de daardoor onstuimige golven, waardoor bijvoorbeeld Petrus(Mattheüs 14 vers 22 - 36) dreigde te verdrinken toen hij op de golven wandelde naar Jezus toe. Maar júist op Jezus te blijven staren. Heere help mij mijn vlees en gevoelens niet te negeren, maar ermee naar U te gaan om op U te vertrouwen. Alleen dan vind ik overvloedige genade, vrede en rust. De golven zullen er misschien nog wel zijn? Jezus draagt mij er echter doorheen! 

Gedachtzame vragen tot bedachtzame antwoorden:

1. Hoe ga jij met tegenspoed om? Er zijn momenten in mijn leven geweest(en soms nog) dat ik alles donker zag en golven pijn en verdriet mij leken te overspoelen. Gevoelens van verlatenheid. Juist op zulke momenten helpt het om standvastig op Jezus te zien en met welk doel Hij mij geschapen heeft... Het is een "training", zoals Paulus ook beschrijft in Hebreeën 12: Met volharding lopen. 
   
2. Misschien kan je Kolossenzen 1 vers 9 - 14 samen met mij uit je hoofd leren? Het heeft mij, tot op deze dag, bij meningsverschillen geholpen niet de wijsheid in pacht te hebben of te geven bij een ander. Maar het in de handen van de HEERE te leggen.
   
   Kolossenzen 1:9 Daarom houden ook wij niet op, vanaf de dag dat wij het gehoord hebben, voor u te bidden en te smeken dat u vervuld mag worden met de kennis van Zijn wil, in alle wijsheid en geestelijk inzicht,
   10. zodat u wandelt op een wijze de Heere waardig, Hem in alles behaagt, in elk goed werk vrucht draagt en groeit in de kennis van God,
   11. terwijl u met alle kracht bekrachtigd wordt, overeenkomstig de sterkte van Zijn heerlijkheid, om met blijdschap in alles te volharden en geduld te oefenen.
   12. Daarbij danken wij de Vader, Die ons bekwaam heeft gemaakt om deel te hebben aan de erfenis van de heiligen in het licht.
   13. Hij heeft ons getrokken uit de macht van de duisternis en overgezet in het Koninkrijk van de Zoon van Zijn liefde.
   14. In Hem hebben wij de verlossing, door Zijn bloed, namelijk de vergeving van de zonden.
3. Lees Klaagliederen 3 eens door. Wat zegt jou dit?
4. Thomas haalt Filippenzen 1 vers 23 aan. Ik wil je vragen Filippenzen 1 vers 19 - 26 te lezen:
   Herken jij het verlangen bij de HEERE te zijn, maar ook het hier willen blijven om geliefden en/of mensen van Hem te vertellen en te bemoedigen in de blijdschap van het geloof? 
5. Leander Janse geeft hier een korte lezing over genadig lijden voor het Evangelie. Hierin citeert hij de  woorden van een Roemeense voorganger die Nederland jaren geleden bezocht:
   'Jullie hebben een kostbaar kado ontvangen. Geloof in Jezus Christus. Maar wij hebben nog een kado extra. Wij mogen ook voor Hem lijden. Een zeer bemoedigende lezing, wanneer je tegenspoed ervaart! 
    

P.s.: Deze voorganger heeft een hele serie korte lezingen over de brief aan de Fillipenzen. Bovenstaande is de zesde. Aanbevolen!

Deze blogs schrijf ik niet omdat ik alles zo goed weet, want ik heb nog veel te leren en zal nooit uitgeleerd raken hier op aarde. Het geeft mij wel vrede en blijdschap om met de HEERE en Zijn Woord bezig te zijn. Graag leer ik ook van jullie. Dus opbouwende reacties lees ik graag. 

Volgenden hoofdstuk
Vorige hoofdstuk
Dit hoofdstuk lees je op pagina 17 van de vertaling van dr. Is. van Dijk

* 1) Berouwvol 2) Bescheiden 3) Boetvaardig 4) Deemoedig 5) Devoot 6) Gelovig 7) Nederig 8) Niet uitdagend 9) Onaanzienlijk 10) Onderdanig 11) Onderworpen 12) Vroom
** 1) Betoverd 2) Gecharmeerd 3) In grote blijdschap 4) Ingenomen 5) Ingenomen met 6) Verrukt
*** 1) Evennaaste 2) Gelijke 3) Medemens 4) Naaste 5) Ten naaste bij 6) Evenmens

11a) Over het verwerven van den vrede, en den ijver om vooruitgang te doen

Dit hoofdstuk ga ik in twee delen behandelen. Er is zoveel over te vertellen. 

1. Wij zouden veel vrede genieten, indien wij ons niet wilden bemoeien met woorden en daden van anderen, en met dingen die niet aan onze zorg behooren. 

 Hoe kan iemand lang in vrede blijven, die zich met andermans bekommernissen inlaat, die gelegenheden zoekt, welke verstrooiing bijbrengen, en weinig of zelden ingekeerd leeft. 
 Zalig zijn de eenvoudigen, want zij zullen veel vrede genieten. 

Bemoeizucht... Heb jij daar weleens last van? Doordat je zelf, je te veel met een ander bemoeit? Of een ander met jou? Ik vind het best lastig hoor... Wat zou Thomas hiermee bedoelen? Ik pak de Bijbel erbij.

Misschien wist jij het al wel, maar ik niet. Mijn zwager vertelde mij dat in 1 Petrus 4 letterlijk staat dat je moet doen wat Thomas hierboven zegt. Petrus waarschuwt de gemeente in dit hoofdstuk, en daarmee ook ons(!), om naar Gods wil te leven. Ja..., om ons zelfs te verblijden naar de mate van onze gemeenschap in het lijden van Christus.(1Petrus 4: 13) Maar daarna schrijft hij in: 1 Petrus 4:15 Maar laat niemand van u lijden als een moordenaar of dief, of kwaaddoener, of als iemand die zich met de zaken van iemand anders bemoeit. Met andere woorden zegt Petrus hier dat we moeten oppassen dat we geen terecht lijden moeten ondergaan omdat wij ons niet gedragen hebben naar het Evangelie van Christus. Dat betekent dus dat we niemand vermoorden of kwaad doen. En ja, je leest het goed! Tevens: als iemand die zich met de zaken van iemand anders bemoeit. Zodat 1Petrus 4: 11 in onze woorden, handel en wandel bewaarheid wordt. Namelijk: Als iemand spreekt, dan als iemand die de woorden van God spreekt; als iemand dient, dan als iemand die dient uit kracht die God schenkt; zodat God in alles verheerlijkt wordt door Jezus Christus. Hem komt de heerlijkheid en de kracht toe, tot in alle eeuwigheid. Amen. 
(Een mooi gedicht over dit Bijbelgedeelte kan je lezen door op de volgende link te klikken: Lijden als een christen). 

Betekent een eenvoudig leven niet 'gewoon' de wil van God doen? Want dan hebben we vrede in Hem. En als we onverhoopt toch in zonden vallen, mogen we schuldbewust tot Christus gaan voor vergeving van zonden. Het staat zo

helder beschreven in het formulier van het Heilig Avondmaal. Dan zullen we weer vrede vinden. Op de volmaakte vrede zullen we nog 'moeten' wachten, tot Christus terug komt en de nieuwe hemel en aarde zullen aanbreken! 

Welke vrede zoeken wij mensen eigenlijk? Vrede met God? Onze naaste? Of onszelf? De Heere Jezus stimuleert ons vrede te brengen bij de mensen om ons heen. In Lukas 10: 5 en 6 En welk huis u ook maar binnengaat, zeg eerst: Vrede zij dit huis! 6. En als daar een zoon van vrede is, zal uw vrede op hem rusten. Zo niet, dan zal uw vrede tot u terugkeren. Dit hoofdstuk verder lezende zegt de Heere Jezus bovendien dat als de stad de arbeiders/zendelingen niet wil ontvangen, zij het stof van hun voeten moeten schudden in de wetenschap dat het Koninkrijk het dichtbij

gekomen is. Zie Lukas 10:11 en nog verder. Hoeveel vrede zullen deze mensen moeten missen terwijl de arbeiders in Zijn vrede en blijdschap verder mogen gaan. Lukas 10:16, 17 en 20 16. Wie naar u luistert, die luistert naar Mij; wie u verwerpt, die verwerpt Mij; en wie Mij verwerpt, die verwerpt Hem Die Mij gezonden heeft. 17. De zeventig zijn teruggekeerd met blijdschap en zeiden: Heere, zelfs de demonen zijn in Uw Naam aan ons onderworpen. 20. Verblijd u echter niet daarover dat de geesten aan u onderworpen zijn, maar verblijd u erover dat uw namen opgeschreven zijn in de hemel. Aan dit laatste vers zie je duidelijk dat het ons niet moet gaan omdat we demonen kunnen onderwerpen. De kern is dankbaar en blij zijn dat wij kinderen van de HEERE zijn. Vrede in Christus hebben met de Vader! Ik interpreteer dit Bijbelgedeelte zo: We 'moeten' onze naaste van harte het Evangelie van vrede in Jezus Christus brengen. Bovendien willen we dat toch ook, wanneer we Christus als Zaligmaker hebben leren kennen!? Maar..., als de mensen niet willen luisteren en ons zelfs niet ontvangen willen, dan mogen we dit overgeven en loslaten, opdat wijzelf de vrede in Christus niet verliezen. Nog helderder staat dit in Mattheüs 10: 12-15.

Nog veel meer lees ik in de Bijbel over vrede:

 Johannes 14:27 Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u; niet zoals de wereld die geeft, geef Ik die u. Laat uw hart niet in beroering raken en niet bevreesd worden. Hier wordt door de Heere Jezus verwezen naar de vrede die wij in Hem hebben. Namelijk, doordat wij vertrouwen op Zijn bloedverzoenend sterven en het eeuwig leven dat we door Hem ontvangen! (Ondanks de verdrukking die wij in dit leven op aarde mee zullen maken júist omdat wij in Hem geloven). Dit in tegenstelling tot de mensen/zielen die niet in dit geloof leven... Zo lees ik in 

Johannes 16:33 Deze dingen heb Ik tot u gesproken, opdat u in Mij vrede zult hebben. In de wereld zult u verdrukking hebben, maar heb goede moed: Ik heb de wereld overwonnen.
en:
Romeinen 5:1 Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof, hebben vrede bij God door onze Heere Jezus Christus.
Wat een troost dit hele hoofdstuk, niet waar!?

Romeinen 8:5 en 6 Immers, zij die naar het vlees zijn, bedenken de dingen van het vlees, maar zij die naar de Geest zijn, de dingen van de Geest. 
6. Want het denken van het vlees is de dood, maar het denken van de Geest is leven en vrede.

Zou ik me dan bezighouden met andere dingen dan met Zijn Woord? Niet alleen in onderzoek, tevens in de taken van mijn dagelijkse leven. Nee ik hoef niets te verzinnen of te bedenken! Het staat allemaal geschreven in Zijn Woord. 

2 Petrus 3:11 -16 Als deze dingen dus allemaal vergaan, hoedanig behoort u dan te zijn in heilige levenswandel en in godsvrucht;
12. u, die de komst van de dag van God verwacht en daarnaar verlangt, de dag waarop de hemelen, door vuur aangestoken, zullen vergaan en de elementen brandend zullen wegsmelten.
13. Maar wij verwachten, overeenkomstig Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, waar gerechtigheid woont.
14. Daarom, geliefden, terwijl u deze dingen verwacht, beijver u om onbevlekt en smetteloos door Hem bevonden te worden in vrede
15. en beschouw het geduld van onze Heere als zaligheid; zoals ook onze geliefde broeder Paulus, naar de wijsheid die hem gegeven is, u geschreven heeft,
16. zoals ook in alle brieven, wanneer hij deze dingen ter sprake brengt. Daaronder zijn sommige zaken die moeilijk te begrijpen zijn, die de onkundige en onstandvastige mensen verdraaien, tot hun eigen verderf, net als de andere Schriften.

Mijn persoonlijke ervaring is dat ik het moeilijk vind standvastig in geloof te blijven staan in mijn daden en woorden, wanneer ik me in gelegenheden begeef, waar men niets geeft om de HEERE en Zijn Woord. Ik laat me dan  afleiden door niet noodzakelijke bezigheden die mij afhouden van God. Daarom heb ik met hoofdstuk van Thomas te overdenken, twee spelletjes op mijn mobieltje verwijderd. Was het verkeerd? Mag niemand dan zo'n spelletje doen? Dat kan ik niet beoordelen. Maar het hield mij af van gedachten van vrede over Hem!
Mattheüs 26:41 Waak en bid, opdat u niet in verzoeking komt; de geest is wel gewillig, maar het vlees is zwak. 

Galaten 5:17, 18 Want het vlees begeert tegen de Geest in, en de Geest tegen het vlees in; en die staan tegenover elkaar, zodat u niet doet wat u zou willen.
18. Als u echter door de Geest geleid wordt, bent u niet onder de wet.

Ik las Filippenzen 3:12 Niet dat ik het al verkregen heb of al volmaakt ben, maar ik jaag ernaar om het ook te grijpen. Daartoe ben ik ook door Christus Jezus gegrepen.

Hebr. 3 vers 12 Zie erop toe, broeders, dat er nooit in iemand van u een verdorven hart zal zijn, vol ongeloof, om daardoor afvallig te worden van de levende God; Handelingen 4:13 Toen zij nu de vrijmoedigheid van Petrus en Johannes zagen en merkten dat zij ongeleerde en eenvoudige mensen waren, verwonderden zij zich en herkenden zij hen als mensen die met Jezus samen geweest waren.
Filippenzen 2:12, 13 Daarom, mijn geliefden, zoals u altijd gehoorzaam geweest bent, niet alleen zoals in mijn aanwezigheid, maar nu veelmeer in mijn afwezigheid, werk aan uw eigen zaligheid met vrees en beven,

13. want het is God, Die in u werkt zowel het willen als het werken, naar Zijn welbehagen.

Jakobus 3:13 Wie is wijs en verstandig onder u? Laat hij uit zijn goede levenswandel zijn werken laten zien, in zachtmoedige wijsheid.

Gedachtzame vragen tot bedachtzame antwoorden:

1. Hoe ga jij om met bemoeizuchtige mensen? Of doe jij dat graag zelf? Hoe kan je hier wijs mee omgaan? Hoe kunnen we mensen de juiste weg wijzen, zonder ons met hun leven te bemoeien? Is dat geen paradox?
2. Ervaar jij vrede in jouw leven? Zoek jij vrede in jouw leven?
3. Voor mij voelt het ook wel tegenstrijdig. Om in termen van deze tijd waarin gevoel nogal centraal staan... Vrede op aarde? Is het niet veelal strijd? 
4. Hoe weersta jij de verleiding van een oppervlakkig leven in plaats van een leven in Christus? 

Volgende hoofdstuk

Vorige hoofdstuk

Dit hoofdstuk lees je op pagina 15 van de vertaling van dr. Is. van Dijk