Thomas a Kempis (eigenlijk: Thomas van Kempen/Thomas Hemerken)

zondag 9 juni 2024

11a) Over het verwerven van den vrede, en den ijver om vooruitgang te doen

Dit hoofdstuk ga ik in twee delen behandelen. Er is zoveel over te vertellen. 
1. Wij zouden veel vrede genieten, indien wij ons niet wilden bemoeien met woorden en daden van anderen, en met dingen die niet aan onze zorg behooren. 

 Hoe kan iemand lang in vrede blijven, die zich met andermans bekommernissen inlaat, die gelegenheden zoekt, welke verstrooiing bijbrengen, en weinig of zelden ingekeerd leeft. 
 Zalig zijn de eenvoudigen, want zij zullen veel vrede genieten. 

Bemoeizucht... Heb jij daar weleens last van? Doordat je zelf, je te veel met een ander bemoeit? Of een ander met jou? Ik vind het best lastig hoor... Wat zou Thomas hiermee bedoelen? Ik pak de Bijbel erbij.

Misschien wist jij het al wel, maar ik niet. Mijn zwager vertelde mij dat in 1 Petrus 4 letterlijk staat dat je moet doen wat Thomas hierboven zegt. Petrus waarschuwt de gemeente in dit hoofdstuk, en daarmee ook ons(!), om naar Gods wil te leven. Ja..., om ons zelfs te verblijden naar de mate van onze gemeenschap in het lijden van Christus.(1Petrus 4: 13) Maar daarna schrijft hij in: 1 Petrus 4:15 Maar laat niemand van u lijden als een moordenaar of dief, of kwaaddoener, of als iemand die zich met de zaken van iemand anders bemoeit. Met andere woorden zegt Petrus hier dat we moeten oppassen dat we geen terecht lijden moeten ondergaan omdat wij ons niet gedragen hebben naar het Evangelie van Christus. Dat betekent dus dat we niemand vermoorden of kwaad doen. En ja, je leest het goed! Tevens: als iemand die zich met de zaken van iemand anders bemoeit. Zodat 
1Petrus 4: 11 in onze woorden, handel en wandel bewaarheid wordt. Namelijk: Als iemand spreekt, dan als iemand die de woorden van God spreekt; als iemand dient, dan als iemand die dient uit kracht die God schenkt; zodat God in alles verheerlijkt wordt door Jezus Christus. Hem komt de heerlijkheid en de kracht toe, tot in alle eeuwigheid. Amen. 
(Een mooi gedicht over dit Bijbelgedeelte kan je lezen door op de volgende link te klikken: Lijden als een christen). 

Betekent een eenvoudig leven niet 'gewoon' de wil van God doen? Want dan hebben we vrede in Hem. En als we onverhoopt toch in zonden vallen, mogen we schuldbewust tot Christus gaan voor vergeving van zonden. Het staat zo

helder beschreven in het formulier van het Heilig Avondmaal. Dan zullen we weer vrede vinden. Op de volmaakte vrede zullen we nog 'moeten' wachten, tot Christus terug komt en de nieuwe hemel en aarde zullen aanbreken! 

Welke vrede zoeken wij mensen eigenlijk? Vrede met God? Onze naaste? Of onszelf? De Heere Jezus stimuleert ons vrede te brengen bij de mensen om ons heen. In Lukas 10: 5 en 6 En welk huis u ook maar binnengaat, zeg eerst: Vrede zij dit huis! 6. En als daar een zoon van vrede is, zal uw vrede op hem rusten. Zo niet, dan zal uw vrede tot u terugkeren. Dit hoofdstuk verder lezende zegt de Heere Jezus bovendien dat als de stad de arbeiders/zendelingen niet wil ontvangen, zij het stof van hun voeten moeten schudden in de wetenschap dat het Koninkrijk het dichtbij

gekomen is. Zie Lukas 10:11 en nog verder. Hoeveel vrede zullen deze mensen moeten missen terwijl de arbeiders in Zijn vrede en blijdschap verder mogen gaan. Lukas 10:16, 17 en 20 16. Wie naar u luistert, die luistert naar Mij; wie u verwerpt, die verwerpt Mij; en wie Mij verwerpt, die verwerpt Hem Die Mij gezonden heeft. 17. De zeventig zijn teruggekeerd met blijdschap en zeiden: Heere, zelfs de demonen zijn in Uw Naam aan ons onderworpen. 20. Verblijd u echter niet daarover dat de geesten aan u onderworpen zijn, maar verblijd u erover dat uw namen opgeschreven zijn in de hemel. Aan dit laatste vers zie je duidelijk dat het ons niet moet gaan omdat we demonen kunnen onderwerpen. De kern is dankbaar en blij zijn dat wij kinderen van de HEERE zijn. Vrede in Christus hebben met de Vader! Ik interpreteer dit Bijbelgedeelte zo: We 'moeten' onze naaste van harte het Evangelie van vrede in Jezus Christus brengen. Bovendien willen we dat toch ook, wanneer we Christus als Zaligmaker hebben leren kennen!? Maar..., als de mensen niet willen luisteren en ons zelfs niet ontvangen willen, dan mogen we dit overgeven en loslaten, opdat wijzelf de vrede in Christus niet verliezen. Nog helderder staat dit in Mattheüs 10: 12-15.

Nog veel meer lees ik in de Bijbel over vrede:

 Johannes 14:27 Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u; niet zoals de wereld die geeft, geef Ik die u. Laat uw hart niet in beroering raken en niet bevreesd worden. Hier wordt door de Heere Jezus verwezen naar de vrede die wij in Hem hebben. Namelijk, doordat wij vertrouwen op Zijn bloedverzoenend sterven en het eeuwig leven dat we door Hem ontvangen! (Ondanks de verdrukking die wij in dit leven op aarde mee zullen maken júist omdat wij in Hem geloven). Dit in tegenstelling tot de mensen/zielen die niet in dit geloof leven... Zo lees ik in 

Johannes 16:33 Deze dingen heb Ik tot u gesproken, opdat u in Mij vrede zult hebben. In de wereld zult u verdrukking hebben, maar heb goede moed: Ik heb de wereld overwonnen.
en:
Romeinen 5:1 Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof, hebben vrede bij God door onze Heere Jezus Christus.
Wat een troost dit hele hoofdstuk, niet waar!?

Romeinen 8:5 en 6 Immers, zij die naar het vlees zijn, bedenken de dingen van het vlees, maar zij die naar de Geest zijn, de dingen van de Geest. 
6. Want het denken van het vlees is de dood, maar het denken van de Geest is leven en vrede.

Zou ik me dan bezighouden met andere dingen dan met Zijn Woord? Niet alleen in onderzoek, tevens in de taken van mijn dagelijkse leven. Nee ik hoef niets te verzinnen of te bedenken! Het staat allemaal geschreven in Zijn Woord. 

2 Petrus 3:11 -16 Als deze dingen dus allemaal vergaan, hoedanig behoort u dan te zijn in heilige levenswandel en in godsvrucht;
12. u, die de komst van de dag van God verwacht en daarnaar verlangt, de dag waarop de hemelen, door vuur aangestoken, zullen vergaan en de elementen brandend zullen wegsmelten.
13. Maar wij verwachten, overeenkomstig Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, waar gerechtigheid woont.
14. Daarom, geliefden, terwijl u deze dingen verwacht, beijver u om onbevlekt en smetteloos door Hem bevonden te worden in vrede
15. en beschouw het geduld van onze Heere als zaligheid; zoals ook onze geliefde broeder Paulus, naar de wijsheid die hem gegeven is, u geschreven heeft,
16. zoals ook in alle brieven, wanneer hij deze dingen ter sprake brengt. Daaronder zijn sommige zaken die moeilijk te begrijpen zijn, die de onkundige en onstandvastige mensen verdraaien, tot hun eigen verderf, net als de andere Schriften.


Mijn persoonlijke ervaring is dat ik het moeilijk vind standvastig in geloof te blijven staan in mijn daden en woorden, wanneer ik me in gelegenheden begeef, waar men niets geeft om de HEERE en Zijn Woord. Ik laat me dan  afleiden door niet noodzakelijke bezigheden die mij afhouden van God. Daarom heb ik met hoofdstuk van Thomas te overdenken, twee spelletjes op mijn mobieltje verwijderd. Was het verkeerd? Mag niemand dan zo'n spelletje doen? Dat kan ik niet beoordelen. Maar het hield mij af van gedachten van vrede over Hem!
Mattheüs 26:41 Waak en bid, opdat u niet in verzoeking komt; de geest is wel gewillig, maar het vlees is zwak. 

Galaten 5:17, 18 Want het vlees begeert tegen de Geest in, en de Geest tegen het vlees in; en die staan tegenover elkaar, zodat u niet doet wat u zou willen.
18. Als u echter door de Geest geleid wordt, bent u niet onder de wet.

Ik las Filippenzen 3:12 Niet dat ik het al verkregen heb of al volmaakt ben, maar ik jaag ernaar om het ook te grijpen. Daartoe ben ik ook door Christus Jezus gegrepen.

Hebr. 3 vers 12
Zie erop toe, broeders, dat er nooit in iemand van u een verdorven hart zal zijn, vol ongeloof, om daardoor afvallig te worden van de levende God; Handelingen 4:13 Toen zij nu de vrijmoedigheid van Petrus en Johannes zagen en merkten dat zij ongeleerde en eenvoudige mensen waren, verwonderden zij zich en herkenden zij hen als mensen die met Jezus samen geweest waren.
Filippenzen 2:12, 13 Daarom, mijn geliefden, zoals u altijd gehoorzaam geweest bent, niet alleen zoals in mijn aanwezigheid, maar nu veelmeer in mijn afwezigheid, werk aan uw eigen zaligheid met vrees en beven,

13. want het is God, Die in u werkt zowel het willen als het werken, naar Zijn welbehagen.

Jakobus 3:13 Wie is wijs en verstandig onder u? Laat hij uit zijn goede levenswandel zijn werken laten zien, in zachtmoedige wijsheid.



Gedachtzame vragen tot bedachtzame antwoorden:
  1. Hoe ga jij om met bemoeizuchtige mensen? Of doe jij dat graag zelf? Hoe kan je hier wijs mee omgaan? Hoe kunnen we mensen de juiste weg wijzen, zonder ons met hun leven te bemoeien? Is dat geen paradox?
  2. Ervaar jij vrede in jouw leven? Zoek jij vrede in jouw leven?
  3. Voor mij voelt het ook wel tegenstrijdig. Om in termen van deze tijd waarin gevoel nogal centraal staan... Vrede op aarde? Is het niet veelal strijd? 
  4. Hoe weersta jij de verleiding van een oppervlakkig leven in plaats van een leven in Christus? 

6 opmerkingen:

  1. Je laat me echt nadenken met je blog. Ik heb naar antwoorden gezocht op je vragen:

    1a Eigenlijk ken ik helemaal geen bemoeizuchtige mensen. Maar als tip zou ik zeggen: gooi er wat humor in, dat helpt vaak. En blijf vooral dicht bij jezelf.
    1b. Ik zou dat niet zomaar doen. Eerst moet je de ander goed kennen en er moet een vertrouwelijke band zijn. Als dat er niet is, voelt het als bemoeien.
    2. Er zijn momenten waarop ik intense vrede ervaar, bijvoorbeeld na mijn doop. Maar ik focus me niet op het ervaren van die vrede. Soms is het "weten" genoeg. Weten/ gelovig omarmen dat Jezus voor vrede heeft gezorgd tussen God en mij.
    3. De Griekse tekst van Lukas 2:14 staat het niet zoals wij het lezen. De oorspronkelijk tekst benadrukt dat de vrede, geen universele vrede voor de hele mensheid is, maar een specifieke vrede voor degenen die ontvangers zijn van Gods gunst. Jezus leerde ook dat Zijn komst verdeeldheid zou brengen in plaats van vrede in wereldse zin. In Matteüs 10:34-36 zegt Hij bijvoorbeeld: ‘Denk niet dat Ik gekomen ben om vrede op aarde te brengen. Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar een zwaard. Zijn vrede gaat dus niet over de afwezigheid van conflicten in de wereld, maar over een dieper, geestelijk welzijn voor gelovigen. Geloof in Hem brengt soms veel verdeeldheid teweeg in gezinnen. Denk maar aan een moslim die in Jezus gaat geloven. Maar het geeft ook intense vrede in het hart van degene die gelooft, omdat God die vrede in Zijn hart geeft, door het geloof in Jezus.
    3. Door gebed en door het zien (sterk letten op) de Apostel van ons geloof, Jezus Christus, zoals in Hebr. 3:1 staat. dieper, geestelijk welzijn voor gelovigen.

    Dit was Aritha :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Aritha. Wat ben ik blij met jouw uitgebreide antwoord! Herkenbaar, humor verzacht heel veel. Ik kan me wel vinden in jouw reactie dat je iemand beter moet kennen, vóórdat je je met iemand gaat bemoeien...

      Focussen op vrede, geeft volgens mij alleen maar onvrede... Juist focussen op Christus geeft, zoals jij zegt, vrede. Onze gevoelens zijn regelmatig als de golven van de zee. Bij mij in ieder geval wel. Wanneer ik daarop zou moeten vertrouwen?

      Hoe goed is dat, wat je hier aanhaalt. Als ik zou geloven en vertrouwen dat Jezus gekomen is om op aarde vrede te brengen, zou ik al snel zeer teleurgesteld uitkomen... Zijn Woord is inderdaad als een tweesnijdend zwaard. Geloof in Hem en je wordt zalig! Maar met ons ongeloof gaan we verloren...

      Dank je wel Aritha, voor jouw praktische 'geleefd' advies om in gebed en het zien op Jezus Christus te blijven(!) volharden.

      Verwijderen
  2. Het heeft even geduurd, maar ik heb beloofd dat ik in september zou reageren, en nu is het september, dus ga ik eerst mijn belofte inlossen! Mooi om weer een stukje uit de Navolging te lezen. Ik was in mijn eigen boekje inmiddels al wat verder, maar goed om nog eens terug te lezen en rustig te overdenken wat er nu eigenlijk staat en hoe we dit in ons eigen leven kunnen toepassen. Heel mooi dat je zelf gekozen hebt om die spelletjes te verwijderen. Mis je ze niet, of valt dat mee? 
    1. Lastig... 'bemoeien' vind ik best wel negatief klinken altijd, maar bemoeien kan ook juist positief zijn. Zo ken ik ook mensen die het juist over God gebruiken, dat God Zich met ons mensen bemoeien en inlaten wil... Dat is juist een heel groot wonder.Te bemoeizuchtig: ik ben vaak denk ik eerder te terughoudend en te bang dat mensen persoonlijke vragen als bemoeizuchtig opvatten. Ik heb zelf de ervaring dat ik het juist fijn vind als mensen op een belangstellende manier persoonlijke vragen stellen. 
    Maar hier bedoelt Thomas natuurlijk wel echt de negatieve kant. Ik denk wel dat we heel veel tijd kunnen besparen als we minder bemoeizuchtig zouden zijn.. Maar inderdaad, wat jij zegt: we moeten mensen ook de juiste weg wijzen. Soms is Thomas wel erg op het 'wereld-mijden' gericht.
    2. Soms ervaar ik het wel heel duidelijk. Maar net als wat Aritha zegt, het hangt niet af van mijn gevoel of van wat ik ervaar. 
    3. En dan ook al die teksten nog waar staat dat wie Jezus volgen verdrukking zullen hebben... Het leven is een strijd. Maar met Christus is het dan toch als het goed is soms ook een strijd met vrede in je hart!
    4. Dat is een lastige, je wordt zo snel meegezogen in het leven van alle dag. Ik vind het voor mezelf wel echt essentieel om de dag te beginnen en te eindigen voor Gods genadetroon. En ik probeer de laatste tijd ook meer uit de Bijbel zelf te lezen. Je hebt zoveel goede boeken, of boeken óver de Bijbel. Maar de Bijbel is toch het enige Woord van God. 

    Ik zie trouwens dat je al een poosje niet meer verder hebt geschreven hieraan... Ik ben benieuwd of je er nog verder mee gaat! Ben van plan het zeker te lezen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat fijn dat je gereageerd hebt. Geeft niets dat het even geduurd heeft hoor. Het erop 'moeten' wachten was zeker de moeite waard!

      1. Ja, wanneer mensen vragen stellen dan heb je het gevoel dat mensen in je geïnteresseerd zijn. Klopt! De wereld mijden geeft een veilig gevoel. Daarmee breng ik mezelf minder in de verleiding. Ik zou me voor kunnen stellen dat Thomas dit ook zo ervaarde? Betekent wel als je daarvoor kiest dat je de mensen niet de juiste weg kan wijzen, toch? De HEERE wil dat niet dat we de mensen in de wereld mijden. Hij zei juist dat we de wereld in moesten gaan om van Hem te vertellen... En onze strijd ontlopen we toch niet! Want ook wanneer we ons terugtrekken uit de maatschappij en/of mensen die de Heere Jezus willen navolgen, dan nóg hebben we met ons eigen vlees te maken. De oude mens die tijdens onze omwandeling op aarde nog zijn invloed probeert te hebben op ons.
      2. Nee precies. Onze gevoelens kunnen ons goed voor de gek houden hoor...
      3. Wat verwoord je dat mooi. Een strijd met vrede in je hart!
      4. Je wordt inderdaad al snel meegezogen in het leven van alle dag, zoals jij zegt. Het vraagt echt een stukje volharding van onze kant door Zijn kracht om standvastig Zijn Woord te blijven onderzoeken en om het licht van Zijn Heilige Geest.

      Ja klopt, ik heb al een hele poos niet geschreven. Het overdenken en schrijven in de afgelopen drie maanden wilde niet echt lukken. Vakantietijd is zo rommelig. Maar ik hoop de komende maanden weer meer actief te worden. Het is een té mooi en waardevol boekje om te laten liggen en 't met de Bijbel ernaast te overdenken. Dus ik hoop de komende maanden er onder Gods zegen, weer actief mee bezig te gaan.

      Verwijderen
    2. Ik denk dat het 'mijden' van de wereld ook wel een beetje karaktergebonden is. Ik kan me goed voorstellen dat Thomas uit zichzelf ook niet zo'n behoefte had aan veel contacten en dat hij prima zonder kon.
      Maar inderdaad blijft de opdracht van de Heere staan om uit te gaan en de volken van Hem te vertellen.... Al heeft God ons ook allemaal een eigen karakter gegeven, en de één is meer een zendeling, de ander leeft misschien wat meer afgezonderd en ondersteunt de zendeling juist door het gebed...
      Ik blijf het tweetal Petrus en Johannes ook zo mooi vinden: we horen Petrus vooral spreken en Johannes zwijgen en schrijven.

      Fijn dat je het de komende maanden weer op wil pakken! Het is mijn voornemen om hier regelmatig langs te komen en daarnaast ook het lezen en reageren bij te houden vanaf nu. :)

      Verwijderen
    3. Dat schrijf je mooi. Petrus de spreker en Johannes de schrijver ;)

      Verwijderen

13a) Over het weerstaan aan bekoringen*.

1.   Zoolang wij op de wereld leven, kunnen wij niet vrij zijn van kwelling en bekoring*.   Daarom staat er in 't boek Job geschreven:  ...

Meest gelezen