13b) Over het weerstaan aan bekoringen*.

5. De oorsprong van alle kwade bekoringen is ongestadigheid* van het hart, en gering betrouwen op God. Bekoringen kan je vertalen als verzoekingen of beproevingen. Verzocht worden we door de duivel. Beproeft door de HEERE. Hierover kan je lezen op theologie.nl.  

 Want, gelijk een schip zonder roer door de baren heen en weer geslingerd, zoo wordt een krachteloos mensch, die zijne voornemens laat varen, op verschillende wijzen bekoord.
Als ik God, Zijn belofte en Woord niet had? Was ik al vele malen van mening veranderd. Waren in tijden van ruzie relaties gesneuveld, doordat ik er zelf voor zou kiezen, omdat ik de liefde niet meer voelde en mijn eigen mening, gevoelens en behoeften belangrijker vond dan die van de ander. Daarnaast had ik wellicht mijn werk niet meer uitgeoefend, omdat 'poetsen' niet mijn hobby is... In plaats van mijn naaste lief te hebben als mezelf, zette ik mezelf nog meer op nummer één dan ik al doe! Zonder Jezus als Anker in mijn leven, koos ik de politieke partij die voor mij het voordeligst uitpakt en niet wat goed is voor de eer van de HEERE... 
 

Het vuur beproeft het ijzer, en de bekoring den rechtvaardigen mensch.(Eccl. 31) Je leest in Ecclesiates óf Jezus Sirach hoofdstuk 31 duidelijk wat er gebeurt wanneer we ons overgeven aan de verleiding óf wanneer we er verstandig mee omgaan. M.a.w. het vuur van de beproeving laat zien hoe standvastig wij blijven staan in Jezus Christus en het Woord dat Hij ons gegeven heeft. 

 

 Men moet nochtans waakzaam zijn, vooral in het opkomen der beproeving: omdat als dan de vijand

gemakkelijker overwonnen wordt, indien men hem in de deur der ziel geenszins laat binnentreden, maar hem terstond, zoohaast hij klopt, buiten afweert. 

 Vandaar deze spreuk: Bied weerstand in 't begin: te laat komt het geneesmiddel, als de ziekte door 't lang verloop de overhand heeft genomen.

 Want eerst is het maar een gedacht dat in de geest komt; daarna een sterke inbeelding; hierop volgt welbehagen, ongeregelde beweging, en dan de toestemming. Heel duidelijk beschrijft Thomas dit. En weet je..., ik moet constateren dat 't toestemmen in de verzoeking, mij niet de voldoening/bevrediging geeft waarvan ik in gedachten van 'gedroomd' had... Het geeft eerder juist teleurstelling. Een gevoel van: 

Is dat nu alles? Met wederom een verlangen naar nog meer, omdat het genoegen eraan zo kort van duur is. De uitspraak: Het bezit van de zaak is het einde van het vermaak, wordt daarmee nog zwak uitgedrukt.

 En alzoo treedt de booze vijand van lieverlede geheel binnen, als men hem in 't begin niet weerstaat.  

 En hoe langer iemand getalmd heeft te wederstaan, des te zwakker wordt hij dagelijks, en des te sterker de vijand tegen hem. Herken jij dat ook?

6. Sommigen lijden zwaarder beproevingen in het begin hunnen roeping; anderen op het einde. Eenigen integendeel worden bijna geheel hun leven gekweld.

 Eenigen ook worden maar lichtelijk beproefd, volgens de schikking van Gods wijsheid en rechtvaardigheid, die de gesteltenis en de verdiensten der menschen weet, en alles tot zaligheid zijner uitverkorenen voorbeschikt. Tja..., dan heb ik regelmatig het gevoel dat ik behoor tot de categorie mensen die bijna geheel hun leven gekweld worden. Desondanks voel ik me niet ongelukkig, al is het soms wel zwaar. Ik ben een gezegend mens, omdat God mij veel wil leren. Hierbij denk ik aan het boekje met preken van Thomas Boston: 't kromme in het levenslot. Bovendien mag ik al die mooie dingen die de HEERE mij geeft niet over het hoofd zien. Heeft hij mij/ons(mijn man) niet veel gegeven? Wij hebben 5 kinderen uit Zijn hand ontvangen. En inmiddels ook 7 kleinkinderen. Tevens hebben wij geen financiële zorgen. Wonen we op een prachtig plekje in een prachtig huis. Nee, mijn neiging tot zwaarmoedig zijn door naar het negatieve en op mezelf en de mensen te kijken, dát maakt mijn leven zwaar. In die zin is het heel goed voor mij, dit boek door te werken. Regelmatig spreek ik mezelf toe: 'Waarvoor ben je hier op aarde Yvonne? Voor jezelf? Anderen? Of voor de HEERE, Die jou geschapen heeft?

7. Daarom moeten wij niet wanhopen, als wij beproefd worden, maar God des te vuriger bidden, opdat Hij gewaardige ons te helpen in al onze kwellingen: en Hij zal zeker, volgen de woorden van den Apostel Paulus, ons in de beproeving zulke hulp verleenen, dat wij ze zullen kunnen overwinnen. (1Korinthe 10 vers 13)

 Laten wij dan onze zielen onder de hand Gods verootmoedigen* bij alle beproeving en kwelling: want de ootmoedigen* van geest zal Hij redden en verheffen. (1Petrus 5 vers 5 en 6)

Het is belangrijk te benadrukken dat een leven
in de zonde ons lelijk maakt, terwijl een leven
in heiligheid ons mooi maakt en ons tot onze
bestemming brengt 

Meer en meer realiseer ik me dat ik niet zo naar mezelf of anderen moet kijken. Nee, zien op Jezus is veel belangrijker. Hij is de Getrouwe. God heeft mij gemaakt en doet wat Hij belooft in tegenstelling tot mensen. In de waarheidsvriend van 28 november 2024 stond een leerzaam artikel over mooi en lelijk: 

Zonde maakt meer kapot dan je lief is!

8. In beproevingen en lijden ziet de mensch hoeveel vooruitgang hij gedaan heeft; ook is de verdienste grooter, en de deugd komt beter te voorschijn.

 Het is niets groots wanneer iemand godvruchtig en ijverig is, als hij geene zwarigheid voelt; maar wanneer hij in den tijd van tegenspoed zich geduldig houdt, dat geeft hoop op groote vorderingen. 

 Eenigen worden van groote beproevingen bewaard, en worden dikwijls overwonnen in kleine, die dagelijks voorkomen, opdat zij daardoor verootmoedigd zouden worden, en nooit op zichzelven in groote zaken zouden betrouwen, daar zij in kleine zoo zwak zijn.

Spreekt Thomas á Kempis hier uit eigen levenservaring? Dat kan toch haast niet anders? Ik denk aan de gelijkenis van de talenten(mattheüs 25 vanaf vers 14) Gebruiken we de 5, 2 of 1 talenten die we van de HEERE hebben gekregen? Wat belooft de HEERE ons in deze gelijkenis indien we hierin volharden óf ze begraven? Daarnaast lees ik zondag 10 uit de Hiedelbergse Catechismus: 
Dat wij in allen tegenspoed geduldig, in voorspoed dankbaar zijn mogen. Tevens heel bemoedigend het Bijbelgedeelte dat hierbij staat als bewijstekst uit Romeinen 5: 

De vrucht van de rechtvaardiging:

3. En dit niet alleen, maar wij roemen ook in de verdrukkingen, omdat wij weten dat de verdrukking volharding teweegbrengt,

4. en de volharding ondervinding en de ondervinding hoop.

5. En de hoop beschaamt niet, omdat de liefde van God in onze harten uitgestort is door de Heilige Geest, Die ons gegeven is.

6. Want toen wij nog krachteloos waren, is Christus op de bestemde tijd voor goddelozen gestorven.

Oefening: 

De beproevingen/bekoringen dienen om ons te zuiveren van de geheime verkleefdheid welke wij tot de ijdelheid en tot de eigenliefde bezitten, alsook van het vertrouwen dat wij in ons zelven hebben, met ons het gewicht onzer ellenden te doen gevoelen, met ons van alle voldoening eenen afkeer te geven, en met ons te verplichten van op God alleen te steunen. Zij dienen daarenboven nog, om ons te verootmoedigen door de beproeving onze zwakheden en door het gevoel van den wortel van verdorvenheid, dien wij in ons zelven dragen. Zij dienen eindelijk om ons te onderrichten over onze machteloosheid, zoowel om iets goeds te doen als om ons van de zonde te bevrijden, zonder de hulp van God. 
Juist! Die beproevingen leren mij hoe onmachtig en klein ik ben. En hoe groot God is. Zonder Jezus Christus, mijn Zaligmaker, kan ik niet rein voor God staan. De HEERE wil ons leiden door Zijn Woord en Heilige Geest. Opdat we zullen strijden tegen de zondige verlangens van ons eigen vlees. In de wetenschap dat de Heere Jezus voor al onze zonden betaald heeft aan het kruis. Hij weet dat ik het in dit leven niet perfect kan doen. En jij ook niet. Daarom ziet de Vader mij aan, door Zijn lieve Zoon. Niet om gemakzuchtig te leven, maar in dankbaarheid Gods wil doen! 

Gebed:

Heer! Ik gevoel in de groote beproevingen/bekoringen dat ik niets uit mij zelven kan dan U vergrammen**, en dat ik, door de neiging tot het kwaad vervoerd, in gevaar ben van verloren te gaan. Maar ik weet ook dat Gij kunt, en uw Apostel verzekert mij, dat Gij mij wilt ondersteunen tegen de geweldigste aanvallen mijner driften. Aldus mistrouw ik mij zelven, en geheel mijn vertrouwen in U stellende, zeg ik tot U: Heer! Behoed mij! Ik ben op het punt van te vergaan. Ik zal mijne hand, gelijk de H. Petrus, tot U uitreiken, en ik hoop dat Gij mij niet zult laten vergaan. Amen.
Ja, ik zie de invloeden van het Rooms-katholicisme in dit gebed. Jij ook? Hoe dan? En moet ik me eraan storen? HEERE behoed mij, voed mij met Uw Woord en vervul mij met Uw Heilige Geest. Maak mij nederig, zoals in 't bovenstaande gebed beschreven staat. Om zo met liefde en passie een navolger van Christus te zijn. 

Gedachtzame vragen tot bedachtzame antwoorden:

1. Hoe ga jij om met verzoekingen en/of verleidingen?
2. Telkens wanneer ik dit boekje lees, blijf ik alert door mijn Rooms-Katholieke achtergrond. Dan denk ik: Ja, ja Thomas, pas op dat je jezelf niet 'heilig' werkt... (Want daar ben ik regelmatig voor gewaarschuwd in de reformatorische kerk) In mijn jeugd werd ik sterk aangemoedigd om het goede te doen! De last van goede werken... Heb jij daar 'last' van? 
3. Of heb jij juist meer last van de uitdrukking die veel gebruikt werd in de reformatorische kringen waar ik mezelf in bewoog dertig jaar geleden: Met een boekje in een hoekje zalig worden... Zelf kan je niets aan jouw eigen zaligheid toedoen. Het is Christus alleen! Daar werd ik toen wanhopig van. Niets wat ik deed was goed genoeg en ik voelde me ook niet slecht genoeg... Op welke manier neem jij 'ballast' mee uit jouw verleden? 
4. Zoals ik in vraag 3 schreef: Het is Christus alleen! Ik realiseer me steeds meer dat ik in beiden kerken de mens veel te veel centraal heb gesteld. Navelstaren naar de mens. Zie ik vruchten van het geloof? Goede werken dus. En ben ik mezelf genoeg bewust van mijn zondigheid? Alle aandacht die ik hieraan besteed, gaat ten koste van de aandacht aan de HEERE, besef ik ineens... Hoe is dat voor jou?
   
5. En toch? Zonder de werken is ons geloof dood!  Lees Jakobus 2:
   14. Wat voor nut heeft het, mijn broeders, als iemand zegt dat hij geloof heeft, en hij heeft geen werken? Kan dat geloof hem zalig maken?
   17. Zo is ook het geloof als het geen werken heeft, in zichzelf dood. 
   Dit heb ik ècht moeten leren(en dat gaat nog steeds met vallen en opstaan): Geen ongemakkelijk gevoel te hebben bij het goede dat ik doe. Maar wel kritisch te zijn! Waarom doe ik wat ik doe? Paulus spoort de Filippenzen aan tot een heilig leven: 
   Filippenzen 2:
   13. want het is God, Die in u werkt zowel het willen als het werken, naar Zijn welbehagen.
   Luister je mee naar de lezing van dominee C. van Rijsdijk? De vragensessie heb ik ook als link hierbij gezet. Zeer verhelderend voor dit dilemma...
   

Deze blogs schrijf ik niet omdat ik alles zo goed weet, want ik heb nog veel te leren en zal nooit uitgeleerd raken hier op aarde. Het geeft mij wel vrede en blijdschap om met de HEERE en Zijn Woord bezig te zijn. Wil je een opbouwende reactie geven? Ik hoor en leer graag van jou!

Volgende hoofdstuk 

Vorig hoofdstuk
Dit hoofdstuk lees je op pagina 20 van de vertaling van dr. Is. van Dijk

* Telkens veranderende in gedrag of denkwijze. M.a.w.: Ongedurig en/of wispelturig

** Vertoornen. Het is een emotie die ontstaat wanneer iemand geïrriteerd raakt en verbitterd wordt. Het is een gevoel van boosheid en ongenoegen dat kan. Ontstaan door verschillende situaties of gebeurtenissen. Het kan voorkomen uit teleurstelling, onrechtvaardigheid of het gevoel moet serieus genomen te worden.